Vechten tegen PTSS (en trauma) –een ziekmakend energielek!

Concentratieproblemen, slapeloosheid, herbelevingen (met of zonder beelden), spanning, onrust, angst, verdriet, woede-uitbarstingen, een gevoel van totale onmacht, uitputting en zelfs paniek – dit zijn een aantal voorbeelden uit het leven van iemand met

Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV)

als gevolg van PTSS en trauma.

Zo verwoestend als dit allemaal is, er tegen vechten is

onmogelijk en het is een ziekmakend energielek.

Dit leidt niet alleen tot grote frustratie en teleurstelling

tijdens herstel, maar ook nog eens tot geforceerde,

niet-natuurlijke en dus niet bij de persoon

passende resultaten. 

Emoties hebben verschillende frequenties. Emoties met lagere frequenties zijn letterlijk voor ons zwaarwegende en prestatie blokkerende emoties. Ze kunnen ons bijzonder nare gevoelens geven. Verder leidt het ook tot onwerkelijke en ongewenste situaties met dierbaren en anderen in de omgeving. 

Traumatische situaties zorgen voor afscheidingen. Het is dan ook belangrijk dat deze afscheidingen (terug) geïntegreerd kunnen worden. Hierdoor ontstaat er door de integratie en een steeds groter wordend bewustzijn, geleidelijk aan een hogere frequentie. Hierdoor ervaart men vanuit groei steeds meer momenten van positieve neutraliteit.

Een holistisch hersteltraject biedt de mogelijkheid om vanuit veiligheid en een toenemende rust nieuwe inzichten te verkrijgen. Het accepteren en verwerken van de emoties en het los kunnen laten van verstandelijke benaderingen leidt tot holistisch herstel. 

Het holistische herstel vanuit het werken met het Logosynthese® model geeft de mogelijkheid tot het terugvinden van het originele Zelf. Het originele Zelf wat tot dan toe veelal onbereikbaar was geworden door alles wat er gebeurd was. Hierdoor is het mogelijk om zelfs na PTSV als gevolg van PTSS en trauma weer een leven met een goede kwaliteit van leven te kunnen gaan leiden. 

Je leven en je gezondheid is namelijk zoveel meer dan de afwezigheid van (lichamelijke) ziekte – het is ook emotioneel gezond leven, met een hierbij passende weerbaarheid en spirituele balans. Alles is per slot van rekening, energie en dus frequentie!

Neem de regie over je leven terug en lees je goed in. Wanneer dit niet mogelijk is op dit moment, vraag dan een dierbare om met je mee te lezen. Hoe beter je bent geïnformeerd, hoe sterker je kunt staan in je eigen herstel – wie je professionele, gespecialiseerde ondersteuning hierbij ook is. 

Hoe langer je met onbehandelde Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) rondloopt, hoe verwarrender alles wordt. Tijd en PTSV gaan niet goed samen. De uitputting door te veel en te vaak stress, wordt na verloop van tijd giftig voor het lichaam met alle lichamelijke gevolgen van dien.

Herken je jezelf of een dierbare in het bovenstaande? Neem de regie over je gezondheid en je leven terug, of geef het als informatie/cadeau aan een dierbare.

Neem vrijblijvend contact op via het contactformulier op de PTSS Voorbij website.

Hieronder kun je het volledige artikel lezen.

INTRODUCTIE

Concentratieproblemen, slapeloosheid, herbelevingen (met of zonder beelden), spanning, onrust, angst, verdriet, woede-uitbarstingen, een gevoel van totale onmacht, uitputting en zelfs paniek – dit zijn een aantal voorbeelden uit het leven van iemand met Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma.

Zo verwoestend als dit allemaal is, er tegen vechten is onmogelijk en het is een ziekmakend energielek. Dit leidt niet alleen tot grote frustratie en teleurstelling tijdens herstel, maar ook nog eens tot geforceerde, niet-natuurlijke en dus niet bij de persoon passende resultaten. 

Ik zie regelmatig mensen in de praktijk die elders gevraagd zijn om beter hun best te doen en om meer te vechten tegen hun PTSV. Het doel was hier om via verstandelijke trucjes, training en/of het leren van verstandelijke benaderingen, beter te kunnen omgaan met PTSV. Echter, hier ontstaat voor mij al meteen een grote tegenstrijdigheid. Deze mensen werden gevraagd om te leren gaan en te vechten tegen – automatische, reflexmatige en vooral oncontroleerbare stressreacties. Hoe zou dit menselijk mogelijk zijn?

Vechten is dan ook niet hetzelfde als diepgaand integreren en holistisch verwerken – het kunnen laten gaan, doordat onderliggende aanleidingen/triggers van Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma opgelost zijn. 

LATEN GAAN VS WEERSTAND TEGEN

• Laten gaan – Er ontstaat een gevoelsmatige situatie dat iemand oké is met en veiligheid ervaart in het hier-en-nu. Een herinnering kan dan weer als een herinnering van toen, zonder verdere bijzondere belasting worden ervaren. 

Zolang we niet oké zijn met een staat van verwonding (getraumatiseerd zijn) bij PTSV, ontstaat er telkens weer opnieuw weerstand. Door het oplossen van de vastzittende en prestatie-blokkerende energie van het trauma, ontstaat er een situatie van acceptatie. We zijn oké met datgene wat er is gebeurd. Het is natuurlijk niet zo dat we vreselijke gebeurtenissen en/of onrecht ‘leuk’ gaan vinden. Nee, holistisch herstel is erop gericht dat de nare ervaringen van toen niet meer de staat van zijn in het hier-en-nu bepalen. Het worden dan neutrale herinneringen. 

In laten gaan zit dan ook een vorm van uitnodiging – een houding van het openstellen voor het loslaten van de PTSV. Deze uitnodiging aannemen klinkt overbodig, maar vanuit de praktijk zie ik dat het een belangrijke pilaar van de hulpvraag en daarmee van het verdere herstel. 

Een hulpvraag die vanuit de persoon noodzakelijk wordt om het mogelijk te maken om samen een holistisch PTSS en trauma hersteltraject te kunnen starten. Een hersteltraject op maat, waarbij geen standaard protocol afgewerkt wordt, want de opbouw van PTSV is voor iedereen heel verschillend.

• Weerstand hebben tegen – We zijn op dat moment gericht op en geven energie aan datgene wat we niet meer willen. We hebben vanuit de sterke onmacht om te kunnen accepteren waar we zijn, nog niet de mogelijkheid om een hulpvraag te formuleren en daarmee de situatie voorbij te gaan. 

Weerstand hebben tegen is energie stoppen en vechten tegen het onzichtbare en onbegrijpelijke gedrocht, wat Posttraumatische Stressverschijnselen heet. Weerstand hebben tegen is hetzelfde als het vanuit verwarring niet kunnen accepteren. Weerstand gekenmerkt door verwarring in waarneming en een hierdoor niet te verklaren niveau van onrust en altijd maar gehaast zijn.

Waar we weerstand tegen hebben en dus (nog) niet accepteren, blijft zich steeds vaker door nog meer weerstand manifesteren. Waar je je op concentreert, wordt krachtig. Dit wordt ook wel ervaring afhankelijke neuroplasticiteit genoemd. Onze ervaringen vormen het brein. 

Al onze ervaringen vormen de brandstof voor deze vorming. Alles wat we zien, denken, voelen, ervaren en doen verandert langzaam maar zeker de architectuur van onze hersenen. We krijgen hierdoor subtiele instructies over de beste manier waarop het gevormd kan worden, om ons zo goed als mogelijk te ondersteunen. 

Waar we energie in stoppen en onze aandacht dus op richten vermeerdert. Daarom is het zo belangrijk om de aanleiding van de ongewenste gedachten en gevoelens die ontstaan door PTSV op te lossen. Aangezien ons lichaam ook spreekt door het onderbewuste via lichamelijke reacties, zien we het resultaat hiervan op allerlei manieren en in allerlei vermommingen terugkomen. 

Weerstand vermomt zich als verzet, frustratie, maar ook als verdriet en woede, wat het zware lijden als gevolg van PTSV nog eens versterkt. Acceptatie is daarentegen aanvaarden dat het niet meer langer zo door kan gaan. Dat er vanuit dit zelfinzicht een hulpvraag ontstaat. Vanuit de hulpvraag kan er samen met empathische en vooral met in PTSS en trauma gespecialiseerde professionele, deskundige hulp, de trauma’s en de PTSS voorbij gegaan worden.

OVERTUIGINGEN, CONCLUSIES, FANTASIEËN

Velen denken dat accepteren verstandelijk is, maar acceptatie ontstaat vanuit gevoel, vanuit een neutraal positieve emotie. Accepteren, maar ook het (nog) niet kunnen accepteren, is niet verstandelijk. Velen zeggen dat ze wel willen, maar je kunt niet verstandelijk willen, wat je onbewust tegenhoudt.

Tegenhouden omdat er belemmerende overtuigingen, conclusies of fantasieën aanwezig zijn die (nare) gevoelens veroorzaken en die we waarnemen als sterke en vooral gedragsbepalende signalen in ons lichaam. Op zo’n moment willen we dan ook liever niet (accepteren) wat we gewaarworden in ons lichaam. 

Terwijl het lichaam toch alleen maar signalen geeft en het niets liever, wil dan weer zo snel als mogelijk een staat van rust en balans (homeostase) te bereiken.

We nemen waar door onze zintuigen, maar die waarneming is voor iedereen verschillend, omdat het een voor ieder op zich gefabriceerde persoonlijke constructie is. We kunnen vanuit de door PTSV ontstane verwarring niet objectief in het hier-en-nu waarnemen – het blijft zonder de PTSV op te lossen dan ook kijken door het verleden. Er is geen heden meer, alleen nog verleden en een beangstigende en zeer onzekere toekomst.

Acceptatie leidt nogmaals tot het vereiste zelfinzicht van waaruit een hulpvraag gevormd kan worden. Dit maakt het dan mogelijk om samen met een deskundige en vooral in PTSS en trauma gespecialiseerde professional de aanleidingen/triggers van de stressreacties op te gaan lossen. Dit geeft een geleidelijke overgang naar een staat van zijn waar herinneringen weer bewust neutraal waargenomen kunnen worden. Nare dingen worden zeker niet leuk, maar ze zijn niet meer belastend en verstorend.

Op deze grafiek van emotionele trillingen zie je vertaald van onder naar boven:

• Schaamte
• Schuld
• Apathie
• Verdriet
• Angst
• Verlangen
• Woede
• Trots
• Moed (niveau 200 – de overgang van “Force” naar “Power”)
• Neutraliteit
• Bereidheid
• Acceptatie
• Rede
• Liefde
• Vreugde
• Vrede
• Verlichting

FREQUENTIE VAN EMOTIES

David R. Hawkins, internationaal gerenommeerde psychiater, bewustzijnsonderzoeker, spirituele docent, mysticus en de auteur van vele fantastische boeken, waaronder titels zoals bijvoorbeeld “Healing and Recovery”, “The Map of Consciousness Explained”, “Transcending the Levels of Consciousness” en “Letting Go”. Dr. Hawkins heeft bewustzijn en emoties op een bijzondere manier beschreven en in een door hem ontwikkelde grafiek van emotionele trillingen in kaart gebracht (zie een voorbeeldweergave hierboven afgebeeld).

Het interessante van de door dr. Hawkins ontwikkelde grafiek van emotionele trillingen is dat emoties hierin worden weergegeven als energie en dus als frequentie – als trilling van energie. Energie heeft altijd een bepaalde trilling – wij ook als mensen. We zenden en ontvangen namelijk altijd energie – we vibreren op een bepaalde frequentie, zelfs zonder dat we praten of iets ‘doen’. 

Zware emoties, zoals schaamte, veroordeling, vernedering, wanhoop, afwijzing, hopeloosheid, radeloosheid, spijt, rouw, teleurstelling, angst en haat bijvoorbeeld, hebben zoals je in de grafiek van emotionele trillingen weergegeven ziet een zeer lage frequentie. Het is dan ook niet vreemd dat deze emoties met een lage frequentie ons en anderen die daar gevoelig voor zijn, heel naar doen voelen – dit is ook het geval wanneer men kampt met (ernstige en of langdurige) PTSV.

Emoties vibreren op een bepaalde frequentie – je bent het ontvangende radiotoestel niet het radiostation. Helaas denken veel mensen niet dat ze ontvanger zijn, maar het ‘radiostation’. In dat geval wordt de waarnemer die denkt en daardoor dan ook is (René Descartes). 

Allereerst verandert onze eigen lichaamsfrequentie door emoties, maar ook de energie die we uitzenden en daarna als consequentie de reactie die we ontvangen van anderen. Naarmate onze frequentie hoger wordt, ontstaat er meer integratie – de emoties met lage frequentie zijn ontstaan tijdens voor ons zeer bedreigende situaties en hebben destijds gezorgd voor afscheiding (dissociatie). De relatie met anderen wordt ook ‘anders’.

BEWUSTWORDING – VEILIGHEID IN ONZEKERHEID

Het is dan ook heel belangrijk om tijdens herstel van PTSV bewust te zijn wat de invloed van mensen, situaties, omgevingen, maar zelfs van voorwerpen is. Bewust worden van, niet om nog meer belasting te creëren – nee, om samen tijdens een hersteltraject de aanleiding/trigger van de belastende elementen op te lossen en te integreren. Uiteindelijk draagt dit bij aan een steeds hoger wordende lichaamsfrequentie en dus vibratie. 

De intentie van herstellen is om veiligheid in de onzekerheid van het leven te kunnen ervaren – je zou kunnen zeggen, een vorm van positieve neutraliteit bereiken. Een totaalpakket met gebruik van onderbouwde vooruitstrevende tools en interventies kan hierbij gelukkig ondersteunen. Een groter bewustzijn, grotere veiligheid, meer rust, maar ook nieuwe inzichten en een andere kijk op jezelf en op het leven zijn het resultaat. 

In de praktijk, aan het begin van een holistisch hersteltraject zie ik heel vaak dat emoties met een lage frequentie er juist voor zorgen dat iemand geen durf en lef meer heeft. De vrijheid is daardoor ook verdwenen, omdat er op zoveel momenten onbewust waargenomen onveiligheid is. De ontstane verwarring in waarneming en de hieruit voortkomende onrust zijn ondraaglijk. 

Ons lichaam heeft een trilling (vibratie) op basis van de frequentie die ontstaat door zintuiglijke waarnemingen. We zijn ofwel in groei, of in verdediging. Voor alle duidelijkheid, wanneer we in verdediging zijn (PTSV) – zijn we dus niet in groei!

Zintuiglijke waarnemingen worden door een cascade aan processen als gevolg van PTSS en trauma, op een eigen manier omgezet tot ongewenste Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV). Stressreacties in de vorm van laag trillende emotionele frequenties. Het is als het ware een nare achtergrondmuziek met als titel “onrust”.

Door het steeds vaker voorkomende gevoel van onveiligheid is er vaak ook geen moed meer. Werken aan de toekomst gaat ook niet meer. Wat het ook is uiteindelijk, het leven lijkt niet meer haalbaar. Gelukkig hoeft deze situatie niet permanent te zijn. Als onderdeel van holistisch herstel ontstaat er geleidelijk aan een verandering, waardoor er weer hogere frequentie emoties ervaren kunnen worden.

HERSTEL LATEN ONTSTAAN VS DRANG EN DWANG

Regelmatig hoor ik in de praktijk dat cliënten terugkoppeling hebben gekregen van hun ondersteunende professional dat ze niet of onvoldoende bereid waren om mee te doen – dat er onvoldoende bereidheid was om te vechten tegen hun situatie. Mee doen met de professional betreft vanzelfsprekend doen wat de professional op een bepaald moment wil, al dan niet of dit nu wel of niet goed voelde.

Dit willen door een professional resulteert vaak in onnodige aanvullende traumatisering. De zogenaamde secundaire traumatisering door hulpverlening. De beledigende opmerking dat men niet goed genoeg zijn of haar best doet, is de zoveelste aanval op het toch al zeer lage zelfvertrouwen van iemand in de bedreigende situatie waarin men verkeerd.

Vanuit mijn ervaring kun je niet bepalen voor het onbewuste wat er op een bepaald moment moet gebeuren. Dit heet dit in mijn woordenboek drang en dwang gebruiken. Hier is juist geen sprake meer vanuit eigen kracht handelen, maar verplicht worden door iemand anders. Vaak vertellen cliënten me dat dit grensoverschrijdende gedrag zelfs nog doorging toen men duidelijk had aangegeven dat men het niet wilde omdat het niet goed voelde. 

Vanuit een neurofysiologische benadering is het de onnatuurlijkste vorm van herstellen en iets wat totaal niet passend is bij iemand die getraumatiseerd is. Waargenomen drang en dwang is namelijk onbewust zeer grensoverschrijdend en geeft een onmiskenbaar en tegelijkertijd niet te beschrijven gevoel van onveiligheid. 

De onbewuste belemmering die ontstaat door de onveiligheid die ontstaan is, neemt de mogelijkheid weg om onderliggende aanleidingen/triggers op te lossen. Je zou kunnen zeggen dat vanuit de onveiligheid die ontstaan is, bepaalde gebieden in de onbewuste opslag niet meer toegankelijk zijn. Gelukkig is dit ook helemaal niet nodig omdat de dagelijkse belastende ervaringen voldoende ingang geven – zonder drang en dwang.

Werkt men toch met drang en dwang dan leidt dit op zijn best tot een tijdelijke vermindering van de belasting van Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV). Op zijn slechts, en dit is meer voorkomend, is er zelfs duidelijke verergering van klachten. 

Dit ontstaat onder andere doordat door het geforceerde karakter van benaderen, men nu eerdere onbewuste en onbehandelde trauma’s bewust geworden is. Zonder dat deze opgelost worden, wordt de verwarring en de onrust nog groter.

De grote tegenstrijdigheid bij herstel van PTSS en trauma vanuit een complex trauma kader is dat vechten tegen PTSS en trauma geen optie is – het is zelfs een veder ziekmakend energielek. Het mag vanuit mijn professioneel perspectief dan ook niet gevraagd worden aan iemand die lijdt aan PTSV. 

Vaak hoor ik van mensen in de praktijk dat ze een uitspraak van mij gedurende het kennismakingsgesprek heel goed kunnen herinneren: “Als het verstandelijk was, had je dit allang (zelf) opgelost, want er mankeert niets aan je verstandelijke vermogens.” Het klinkt heel verleidelijk, maar het is bijzonder ziekmakend om verstandelijk dingen te willen gaan proberen om gevoelsmatig aangestuurde stressreacties op te lossen. 

Dit versterkt de klachten alleen nog maar meer. Het is een ziekmakend energielek. Iedereen met PTSV probeert om het eerst lange tijd zelf op te lossen. Men volgt de heel herkenbare cyclus, van piekeren wat leidt tot angst en uiteindelijk tot totale paniek. 

Uiteindelijk loopt men totaal vast in het hoofd door het vele nadenken over naar het vinden van een mogelijke oplossing – zoeken naar iets wat verstandelijk niet opgelost kan worden.

TRIGGERS OPLOSSEN VS PRATEN OVER

Wanneer (onderliggende) triggers van stressreacties worden opgelost ontstaat er een natuurlijk, bij de persoon passend, proces van integreren en van laten gaan. Iemand kan geleidelijk en steeds meer het verleden loslaten voor wat het is.

Het is zeker niet een vergeten dat dingen gebeurd zijn, want dit zou geheugenverlies zijn. Nee, het is dusdanig herstellen dat iemand onbelast aan de nare gebeurtenis van toen kan terugdenken. Dit proces geeft energie doordat de eerder vastzittende (bevroren) energie weer vrij beschikbaar is en de ongewenste stressreacties niet meer kunnen ontstaan.

Dit holistische herstel is gebaseerd op het principe van een ‘gids’ die iemand begeleid op het pad van zijn of haar herstel. Het is samen op weg, de onderbewuste begeleiding volgen. Een voor de cliënt van binnenuit begeleid proces waardoor er nooit een te onveilige situatie kan ontstaan. 

Het betreft hier een ingebouwd biologisch veiligheidsmechanisme, waarbij wanneer er met respect wordt omgegaan met het onderbewuste, het niet meewerkt aan het vrijgeven van op dat moment te heftige gebeurtenissen. Het is een bijzonder comfortabele gedachte voor de cliënt dat het volgen van het onderbewuste in een hersteltraject en dus zonder dwang en drang herstellen, de persoon vrijwaart van te heftige gebeurtenissen. Gebeurtenissen die op korte termijn niet te integreren zijn en daardoor belemmerend zijn in het herstel.

Holistisch herstellen van PTSS en trauma gaat verder dan het oplossen van de triggers van de stressreacties (effecten) van Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) door PTSS en trauma. Iedereen komt in de praktijk met zijn of haar eigen situatie, persoonlijkheid en leven, op het moment van de start van een hersteltraject. Een standaard opbouw van PTSS bestaat niet.

Een hersteltraject is een herstelproces en het is er niet op gericht om je persoonlijkheid te veranderen. Het gaat er juist om dat iemand meer in contact komt met zijn of haar Essentie (het pure bewustzijn) – met wie iemand werkelijk is en altijd al is geweest.

Hierdoor krijgt iemands persoonlijkheid en het EGO, de juiste plek in het leven en kan iemand meer zijn wie hij of zij is – moeiteloos. Wanneer iemand zich verbonden voelt met zijn Essentie, dan vloeit energie vrijelijk, zonder dat iemand hiervoor ook maar iets te hoeft te doen.

Het oplossen van PTSS en traumaverschijnselen blijft centraal staan in een holistisch hersteltraject. Een hersteltraject is erop gericht dat iemand na alle aanpassingen die iemand in zijn of haar leven heeft gemaakt om allereerst te kunnen overleven, daarna weer een situatie ontstaat van te kunnen leven. Weer zichzelf kunnen zijn, met eigen keuzes en daardoor weer met durf en lef het leven verder kunnen leven!

HET LOGOSYNTHESE MODEL IN DE PTSS VOORBIJ PRAKTIJK

Om holistisch herstel in de praktijk te ondersteunen worden diverse vooruitstrevende interventies gebruikt, maar ik heb een sterke voorkeur voor het gebruik van het Logosynthese model. 

Het Logosynthese model is ontwikkeld door de Nederlands/Zwitserse psycholoog en psychotherapeut dr. Willem Lammers. Willem is opgeleid in bio-energetica, Transactionele Analyse (TA), hypnotherapie, Neuro Linguïstisch Programmeren (NLP), energiepsychologie en heeft gedurende zijn loopbaan gewerkt op de grenzen van lichaam, geest en ziel.

Het Logosynthese model is een elegante en effectieve manier om op korte termijn pijnlijke en traumatische herinneringen, onnodige angsten en belemmerende overtuigingen op te lossen. Hierdoor komt energie beschikbaar om het leven op eigen manier vorm te geven.

Binnen het Logosynthese model wordt vastgesteld wat de specifieke betrokken onderliggende aanleiding/trigger verbonden met het vastzittende energiepatroon is en tegelijkertijd wat de reacties zijn die optreden wanneer een specifieke trigger wordt geactiveerd. Het unieke van dit proces is dat door samen met de cliënt zowel de trigger als de reactie vast te stellen en aan te pakken, het vastzittende energiepatroon opgelost kan worden. 

In de kern vormt het deskundig toepassen van de Logosynthese Basis Procedure en de beschikbare aanvullende toepassingen onderdeel van een nauwkeurig, geordend model. Het Logosynthese model wordt gebruikt voor het vaststellen en oplossen van herinneringen, overtuigingen, wensen en fantasieën die stressreacties in gang zetten en die het bereiken van persoonlijke en zakelijke doelen in de weg staan.

De uitgangspunten van het Logosynthese model zijn:

• Alles is energie.
• Energie is verstard of is in beweging.
• Energie hoort bij je of hoort niet bij je.
• Woorden brengen energie in beweging.
  

Het Logosynthese model verder in het kort:

• We zijn levensenergie.
• Levensenergie is gebonden of stroomt vrijelijk.
• Essentie is levensenergie wat stroomt.
• Afscheiding (dissociatie) is bevroren levensenergie – gebonden.
• Energie die stroomt, is niet-lokaal.
• Gebonden energie is bevroren in de ruimte.
• Als energie gebonden is – is het leven beperkt en lijden we.
• De Logosynthese Basis Procedure en verdere benaderingen als onderdeel van het Logosynthese model, kan de stroom van gebonden energie herstellen.

Het Logosynthese model gebruikt de energie van woorden en werkt op verschillende lagen van het bewustzijn. Woorden bevatten energie en hebben hierdoor de mogelijkheid om bouwstenen van iemands werkelijkheid te worden. Daarom worden woorden in allerlei oude en nieuwere geschriften in verband gebracht met schepping en creatie – het vanuit hart gestuurde intentie laten ontstaan van “uitgesproken” mogelijkheden.

Door gebruik van de Logosynthese Basis Procedure en andere vanuit het model beschikbare aanvullende geavanceerde benaderingen wordt er op energetisch niveau gewerkt. Op deze manier komt de verstarde energie weer in beweging. Hierdoor helpt het Logosynthese model trauma's te helen en een leven met een goede kwaliteit van leven te ondersteunen. 

Wanneer triggers hierdoor oplossen, ervaart iemand een aanhoudend gevoel van rust en helderheid met betrekking tot de specifieke kwestie, en de stressreactie door de trigger komt niet terug. 

Er is na het oplossen van de trigger een situatie ontstaan, waarbij de herinnering met negatieve belasting, nu een herinnering zonder belasting is geworden. De oude (neurale) verbindingen zijn niet meer effectief en iemand kan vanaf dat moment zonder emotie terugdenken aan een traumatische situatie. 

CONCLUSIE

In plaats van vechten tegen, is het veel beter om holistisch gericht te zijn op herstel en daarbij het oplossen van de onderliggende triggers van PTSV door middel van vooruitstrevende interventies, zoals het gebruik van het Logosynthese model. 

Wanneer door een gerichtheid op zowel de (stress)reacties en de aanleidende triggers, de energie uit traumatische situaties is gehaald door het gebruik van het Logosynthese model, betekent dit dat het leidt tot acceptatie, rust en nieuwe inzichten. 

Een blijvende situatie zonder dat hier verder later bewust (verstandelijk) iets voor gedaan moet worden. Een eerste stap hiertoe is professionele hulp zoeken die vanuit gelijkwaardigheid werkt, zonder drang en dwang en die in de rol van gids gericht is op integraal en holistisch herstel. 

Weerstand versterkt alleen het lijden en de eerdergenoemde laagfrequente emoties (vanuit “force”), terwijl acceptatie leidt tot hogere frequenties en meer integratie (vanuit “power”). Het is belangrijk je bewust te zijn van de invloed van mensen, situaties en omgevingen, en de weloverwogen inzet van progressieve hulpmiddelen en interventies. 

Proberen emotioneel gedreven stressreacties mentaal op te lossen maakt de verschijnselen alleen maar erger, terwijl het oplossen van onderliggende triggers leidt tot een natuurlijk proces van loslaten en tot opnieuw beschikbare energie. Energie, die weer gebruikt kan worden voor verder herstel.

Overleven is zeker niet hetzelfde als leven. Daarom is een hernieuwd perspectief en gerichtheid op herstel en weer te kunnen gaan leven met een goede kwaliteit van leven zo belangrijk. Een leven waar weer vrij geleefd kan worden met durf en lef – dus vooral geen verstandelijke trucjes om anders te leren omgaan met Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) als gevolg van PTSS en trauma. 

Beschouw Posttraumatische Stressverschijnselen dan ook als signalen van het lichaam. Signalen hoeven geen conclusie voor je leven te zijn. Het is je onderbewuste wat mede spreekt door je lichaam. Het gaat erom op een zo natuurlijke en veilige manier te herstellen en de Posttraumatische Stressverschijnselen op te lossen. 

Je leven en je gezondheid is namelijk zoveel meer dan de afwezigheid van (lichamelijke) ziekte – het is ook emotioneel gezond leven, met een hierbij voor jou passende weerbaarheid en spirituele balans. Alles is per slot van rekening, energie en dus frequentie!

Hoe langer je met onbehandelde Posttraumatische Stressverschijnselen (PTSV) rondloopt, hoe verwarrender alles wordt, want tijd en PTSV gaan niet goed samen. De uitputting door langdurige stress wordt na verloop van tijd giftig voor het lichaam met alle ernstige en lichamelijke gevolgen van dien.

Herken je jezelf of een dierbare in het bovenstaande?

Neem de regie over je gezondheid en je leven terug, of geef het als informatie/cadeau aan een dierbare.

Neem vrijblijvend contact op via het contactformulier op de PTSS Voorbij website.

Logosynthese® en vertalingen van deze term zijn geregistreerde handelsmerken van dr. Willem Lammers, en mogen niet worden gebruikt zonder zijn uitdrukkelijke voorafgaande toestemming. 

OVERIGE BRONNEN

Filmpje "Logosynthesis with dr. Willem Lammers, Keynote Address, World Energy Conference, October 15, 2022" Het Logosynthese model is een veelomvattend systeem voor psychotherapie, coaching en persoonlijke ontwikkeling. Het combineert moderne concepten uit psychotherapie, en energiepsychologie met de eeuwenoude wijsheid van heling door middel van woorden. Logosynthese is gebaseerd op het concept van het leven als een energiestroom; het beschrijft hoe deze stroom kan worden geblokkeerd en hoe dergelijke blokkades kunnen worden opgelost. Het model zorgt voor een verrassend zachte verlichting van trauma, angst en andere vormen van emotioneel en fysiek leed. In deze keynote presenteert dr. Lammers de achtergrond, de principes en de methode van het Logosynthese model. Logosynthese is gemakkelijk te begrijpen voor getrainde professionals in het veld. Deze keynote-lezing leert de basis van de Logosynthese Basis Procedure voor gebruik bij zelf-coaching en begeleide verandering.